odpłacić się komuś za coś

См. также в других словарях:

• odpłacić — dk VIa, odpłacićcę, odpłacićcisz, odpłacićpłać, odpłacićcił, odpłacićcony odpłacać ndk I, odpłacićam, odpłacićasz, odpłacićają, odpłacićaj, odpłacićał, odpłacićany «oddać coś komuś w zamian; odwzajemnić się jakimś czynem, postępkiem; odwdzięczyć… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• wdzięczność — ż V, DCMs. wdzięcznośćści, blm 1. «uczucie będące reakcją na doznane od kogoś dobro, poczuwanie się z tego powodu do moralnych zobowiązań; pragnienie odwzajemnienia się komuś za coś, pamięć o czyimś dobrodziejstwie» Dozgonna, głęboka, prawdziwa,… …   Słownik języka polskiego

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

• policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• procent — m IV, D. u, Ms. procentncie; lm M. y 1. lm MDB. procent (głównie przy liczebnikach) «setna część danej wielkości (%); odsetek» Duży, znaczny, olbrzymi, nikły, niewielki, niski procent czegoś. Dwa, trzy, pięć, dziesięć, sto procent ludności,… …   Słownik języka polskiego

• zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… …   Słownik języka polskiego

• moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… …   Słownik frazeologiczny

• wynagrodzić — dk VIa, wynagrodzićdzę, wynagrodzićdzisz, wynagrodzićgrodź, wynagrodzićdził, wynagrodzićdzony wynagradzać ndk I, wynagrodzićam, wynagrodzićasz, wynagrodzićają, wynagrodzićaj, wynagrodzićał, wynagrodzićany «dać nagrodę, zapłatę lub odszkodowanie… …   Słownik języka polskiego

• niewdzięczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niewdzięcznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak wdzięczności, niepamiętanie o doznanym od kogoś dobru, niepoczuwanie się do konieczności odwdzięczenia się za doznane dobro : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za okazane… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień